Yüklenip sırtıma, hayat yükümü
Suya gider iken, testi kırıldı
Ulu çınar gibi, sağlam kökümü
Devirdi rüzğarlar, esti kırıldı
Eş dost dediklerim, çöktü başıma
Göz yaşı kattılar, yavan aşıma
Yüzüme bakmayıp, bakıp kaşıma
Kendi ettiğine, küstü kırıldı
Kimi sağdan vurdu, kimide soldan
Vefa göremedim, en yakın kuldan
Dara düştüğümde, varlıktan boldan
Yaralarıma tuz, bastı kırıldı
Oturup arkamdan, çarmıha gerip
Bütün emeğimi, yerlere serip
Ölümüme başı, göklere erip
Dar ağacım kurup, astı kırıldı
Yaşadım bir ömür, küsler içinde
Bir dost bulamadım, dostlar içinde
Sevinirler belki, yaslar içinde
Bu ne güzel deyip, yastı kırıldı
Fuat der şaşmayın, dostun kastına
İhanet tanımam, bunun üstüne
Kimse güvenmesin, kardeş dostuna
Duydumki dostumun, dostu kırıldı